Bouwkundig erfgoed

Zo lang er mensen in Landgraaf wonen, wordt er al gebouwd. Zonder woning geen thuis. Als de Romeinen hun villacomplexen bouwen, woont de lokale bevolking al eeuwenlang in eenvoudige huizen van hout, leem en stro. Onder één dak met het vee. Vanaf de middeleeuwen bouwt de adel kastelen die uitgroeien tot symbolen van status en macht. Hun onderdanen wonen dicht opeen in de gehuchtjes die langs de hoofdwegen ontstaan. Later veroveren de schacht- en koeltorens van de mijnindustrie een plek aan de horizon. De nieuwe bedrijvigheid zorgt in korte tijd voor een explosieve bevolkingsgroei. Complete wijken worden voor de mijnwerkersgezinnen uit de grond gestampt. De gehuchten van weleer dijen uit tot bruisende mijngemeentes met scholen, kerken, winkels en cafés. Na de mijnsluitingen maken de mijnterreinen plaats voor nieuwe woonwijken en toeristische attracties. Ieder tijdperk voegt iets toe en neemt iets weg. Wat resteert, is een bonte verzameling bouwwerken die getuigen van een rijk verleden.