Een bijzonder corpus

Aan de schuine muur op de hoek Kloosterstraat/Kerkstraat hangt een kunstzinnig vormgegeven corpus. De bronzen Christus heeft een mager, hoekig postuur en is gegoten door bronsgieterij Sillen & Co. te Swalmen. In de muur zijn een opzetblad en twee rechthoekige nissen van beton aangebracht. Mogelijk zijn die nissen bedoeld voor het uitstallen van een Mariabeeld en een beeld van de apostel Johannes. In plaats daarvan worden er regelmatig bloemen in gezet. Oorspronkelijk hing het corpus aan een betonnen kruis, maar dat is in de loop der tijd verdwenen. Het geheel herinnert aan een kapel die hier tot halverwege de jaren zestig stond.

Aan het begin van de 20e eeuw is Waubach een agrarisch gehucht. Van de oude markt is alleen de noordzijde bebouwd. In feite bestaat dit plein nog niet. Het is niet meer dan een weiland met een wagenschuur, een waterpomp en een drinkkuil voor het vee. Op de weide schuin tegenover de pastorie staat een gietijzeren veldkruis. Het is een voormalig grafkruis, afkomstig van het oude kerkhof aan de Kerkberg. Toen het oude Jozefkerkje nog als godshuis diende, stond het tientallen jaren naast de sacristie. In 1907 wordt het veldkruis verwijderd door aannemer Toenbreker, die ter plekke het eerste huis aan de Kerkstraat bouwt. Toenbreker geeft het kruis een nieuwe plaats tegen de zijgevel. In 1912 besluiten omwonenden er een kapel omheen te bouwen. Het wordt een neogotisch bouwwerk van baksteen, met fraaie spitsbogen en glas-in-loodramen. Vanaf de jaren ’50 wordt de kapel een hinderlijk obstakel voor het snel toenemende autoverkeer. Bovendien verkeert het bouwwerk in slechte staat. Om die redenen wordt de kapel in 1965 afgebroken.