De Heilige Jozef

Na een lang bouwproces vol zorgen, neemt Waubach in 1877 de Heilige Jozef in gebruik. De neogotische kerk is ontworpen door François van Schoubrouck, een leerling van architect Pierre Cuypers. De Heilige Jozef is een kathedraal van een kerk voor het dorpje dat Waubach in de 19e eeuw nog is. Het contrast met het oude, schuurachtige Jozefkerkje kan haast niet groter zijn. De Heilige Jozef bevat een aantal zaken uit zijn voorganger, waaronder het Heilig Kruisrelikwie, het kruis, de doopvont, de preekstoel, een deel van de orgelkast en twee koorbanken. Ook het ingemetselde ‘H. Joseph’-reliëf links van de entree is afkomstig uit het oude Jozefkerkje. In 1948 wordt het polychrome interieur uit 1904 overgeschilderd. Het huidige kleurenpalet krijgt de kerk in de jaren ’70. Helaas is het originele glas-in-lood in 1960 door de huidige ramen vervangen.

Halverwege de 19e eeuw wordt de oude Jozefkerk te klein voor Waubach. Toch heeft niet iedereen behoefte aan een nieuwe kerk. Rijke boerenfamilies die in eerdere verbouwingen hebben geïnvesteerd, zien liever dat het bestaande kerkje wordt vergroot. In 1861 blijkt echter dat de drassige ondergrond ongeschikt is voor een uitbreiding. De vraag waar de nieuwe kerk dan moet komen, veroorzaakt getouwtrek tussen Waubach en de Groenstraat. De Groenstraat telt nagenoeg evenveel zielen als Waubach. Men ziet de kerk daar het liefst in eigen kern verrijzen. Burgemeester J.D. Pelzer beëindigt de discussie door een perceel in Waubach aan te bieden. In 1863 zet het overlijden van pastoor J.P.J. Janssen van Simpelveld extra druk op de ketel. In zijn testament staat 6.000 gulden gereserveerd voor een nieuwe kerk in zijn geboortedorp Waubach. De bouw moet wel binnen vijf jaar starten, anders is het geld voor de missie. Architect Van Schoubrouck maakt zijn ontwerp en raamt de bouwkosten op 56.200 gulden. Ondanks gulle toezeggingen uit het dorp, krijgt het kerkbestuur dat bedrag niet bijeen. Het Rijk wordt om een subsidie gevraagd, maar die blijft voorlopig uit. Om het legaat van pastoor Janssen veilig te stellen, begint men in 1868 alvast aan de fundamenten. Met de eerstesteenlegging op 19 april 1869 begint een langdurig bouwproces, getekend door geldzorgen en bezuinigingen. In 1871 komt het Rijk eindelijk over de brug. Hoewel de ruwbouw van de kerk het jaar daarop overeind staat, ontbreekt nog 8.000 gulden voor de afwerking. Dat bedrag wordt de volgende vijf jaar bijeengeschraapt door de parochianen, van de allerarmste tot de rijkste.